Het internet is GE-WEL-DIG!

toch? Hoewel, voor sommige mensen niet helemaal, maar toch...
Zoals deze en deze persoontjes. :D
En zo is er nog meer in deze catagorie te vinden via VK&Reet, dus tja.. Orrigineel is ik niet. Maar toch...

'k ben momenteel bij pagina 23, dus ik heb nog ff. :D

en ja, bloggen is moeilijker dan het lijkt. pfff. waarom toch begonnen, zonder eerst bezonnen?

Jaja... Alweer een vrije dag voorbij...

Heerlijk! :D

Op naar de volgende! :P

Zo. Grote Schande!
Gister de laatse dag gehad van m'n examens en niet eens iets bloggen hier... 't is toch wat.

Maargoed. We zijn ervan af. Het is gedaan, gebeurt, geklaart. Op.

Tja, en dan? en dan niks!

En da's zo'n beetje het mooie.

Oftoch, JA! je mag MEEDOEN!

Zo. Vrijdag. De week zit er weer op. (en meer van dat soort dingen, dus...)

Helaas betekent dat dus weer net niet dat Het er allemaal opzit. Natuurlijk niet. Juist niet. Hoewel nog maar 1 dagje, 2 toetsen, 6 uur zitten en schrijven verwijderd van de eindstreep. Maar toch, eerst nog 3 nachtjes slapen. Of althans een poging daartoe.

En voor nu? Tja.
Wat te doen... om nu nog weg te gaan, KAN wel.. Maar is ook zo'n gedoe. Dan maar filmpje pakken.. Jaja, DivX bestaat niet voor niks. ;)

Maargoed, voor diegenen die het nog niet doorhebben en nog steeds vol verwachting aan het lezen zijn: er komt niks meer vandaag hoor. Zeker niks leuks. Zelfs dat niet. Niet eens.

dus... (pffff.. ben ik al vervelend? Is er uberhaupt al iemand langsgezapt om weg te zappen?)

JAAAAAAAAAAAA!
Wonderen gebeuren! En schandalen met hen.
Zo.
Hoe is het mogelijk? Zou het zomaar zo zijn? Echt?
Nog eens rekenen... 41 punten.. da's minimaal een 5.1... dat samen met een 5.9.... da's 11 samen.. daar het gemiddelde van.. delen door 2... da's 5.5!
Ja!Echt! een 5.5 en dat zou dan een 6 worden...

Het is moeilijk te bevatten...
Maar het is dus blijkbaar mogelijk... met dit verschrikkelijke eindproduct van 3(4) jaar middelbaar wiskundeonderwijs... om een diploma te halen, met daarop een voldoende voor wiskunde.. wow.(in een Neo-uit-The-Matrix kind of way. "I know Mathematics"(maar geen Engels, volgens mij :)))!

Zohee! Dat dient gevierd!(alhoewel, niet zoveel om trots op te zijn, maar toch.. het dient afgereageerd!)
En waarom dan niet HIERMEE!?

Zozo. Dat was met het dagje wel... (alsof ik hard gewerkt heb ofzo :))

Maarja, dat maak je niet elke dag mee... zo'n examentje Engels. 't was ff hard werken, maar het was te doen allemaal. Geen drama, ook niet geweldig.

Maarrr.. wel weer een stapje omhoog.... om morgen weer een grote sprong naar beneden te maken.

Maarja, je kan niet alles hebben he? Net zoals jij... want hier wilde ik het vandaag maar bij laten. Veel nuttiger wordt het niet. :D

trustuh!

Daar stond hij dan. Met beide benen. Weer op de grond. Teruggeworpen vanaf zijn roze wolk. Door bijna hetzelfde als wat hem daar gebracht had. Een blaadje. En een pen. En drie uur tijd. Meer was er blijkbaar niet voor nodig. Het bracht hem misschien wel sneller omlaag, dan dat het hem omhoog geholpen had.
Maar wat kon hij er nu nog aan doen? Weinig. Niets eigenlijk.
Hopen. Op een wonder, dat hem weer een stukje terug omhoog zou helpen.
Hoewel... Achteraf gezien was het niet verwonderlijk dat het hierop neer was gekomen. En kijkend naar de feiten... Helemaal onwaarschijnlijk was het nog niet. Dat hij het weer zou kunnen bereiken. Dat daarboven. Dat gevoel. Dat idee.
Er lagen nog kansen voor hem. Nog meer dan dat er achter hem lagen zelfs. Kansen, maar ook struikelblokken. Wellicht. Wie weet.
Morgen wist hij misschien meer. Hij hield het voor gezien vandaag. Morgen een nieuwe tree omhoog. Hopelijk. Vast wel.

Lief blogje,
vandaag alweer de tweede. Tja, het gaat hard he? Het is eigenlijk zo voorbij, zonder dat je het in de gaten hebt. Maarja, eerst vandaag nog even overleven. Dan zien we wel verder...
Daaag.. lief blogje!
X

Zo. Tot zover de eerste dag. Nog niks bijzonders te melden.
Eerste dag? Waarvan?
Waarvan? De eerste dag van de meest monumentale week uit mijn leven, als ik sommigen mag geloven. De Week die mijn verdere doen-en-laten zal beinvloeden. De Week die mij zal vormen tot de mens die ik later zal worden. De Week die de vriendschappen sluit die ik mijn verdere leven niet zal sluiten. De Week die het verschil maakt tussen alles en bijna niets. De Week van nu of nooit. De Week van leven of dood... bijna. Die Week. Die is begonnen.
joh...
Ja. Het is eigenlijk MEER dan een week. Maar toch ook minder. Officieel zelfs 2 weken. Maar voor mij dan weer niet. Zelfs een week met een vrije dag erin. En een weekend ertussen. Eigenlijk geen week dus. Maar wel 5 dagen. Nog steeds geen week, maar een doodordinaire werkweek. Een week voor mietjes dus. Stelt weinig voor dus. Niet eens het echte werk. The Works. Het bikkelen. Het zwoegen, zweten. Niet eens.
oh...
Tja, je leeft er eigenlijk jaren naartoe. En dan onstaan er toch enige verwachtingen. En die kunnen dan best hoog oplopen. Te hoog misschien wel. Maar misschien is dat weer een voordeel. Dan valt alles wel weer mee. Dat het een soort bescherming tegen jezelf is. Die jarenlange kweek van spanning, van stress, die opbouw van druk. Wie weet.
dus...
Tja, ik kan er nog vrij weinig over zeggen eigenlijk. Ik ben net begonnen, zoals ik al zei. Dus je weet het niet. Wat je nog meer kan verwachten.
Maar de kop is eraf. Dat-soort-dingen.
en?
Ach. Achteraf gezien viel het begin wel mee. Zo'n Centraal-Schriftelijk-Eindexamentje Nederlands valt eigenlijk best mee. Beetje vergelijkbaar met grondig een krant lezen bij vertraging van de trein. Of uitgebreid ervoor gaan zitten als het buiten regent. Zoiets. Maar waar nou het maken van een samenvatting goed voor is...

[...]

Tja, mooi moment. Zo'n eerste blogje. Historisch bijna. Monumentaal zeker.
En dat op deze mooie Bevrijdingsdag. Mooi toch. Het vieren van vrijheid, met een blogje. Toppunt van vrijheid van meningsuiting. Zo'n beetje.
Dan hebben we 6 mei ook meteen gehad. Scheelt weer.

Hier wilde ik het voor dit moment even bij laten :D