Raar...

Raar toch... dat je het ene moment vrolijk en zorgeloos van huis gaat en dat wanneer je terugkomt, het allemaal niet zo een twee drie makkelijk ligt.
Hmm. niet helemaal duidelijk, maargoed. Ik heb niet zoveel gedaan de afgelopen tijd, terwijl er wel een hoop moet gebeuren. Nu had ik me al op een of andere manier afgesloten van de bijbehorende stress, wat wel prettig was, maar ik kan me toch blijkbaar niet helemaal afsluiten van de gevolgen daarvan. :S

En als het me zelf allemaal niet meer te binnen schiet en achtervold, dan heb ik altijd nog E. voor. Die weet het allemaal fijn in te wrijven.
Is allemaal wel ergens nodig, maar toch.. niet prettig om te horen.. en zeker niet op zo'n moment.

Wat zo'n avond wel weer oplevert zijn allemaal fijn nieuwe plannen. Waar ik eigenlijk helemaal geen tijd voor heb. En ze brengen allemaal ook nog eens een fijne hoeveelheis stress met zich mee, ergens, ooit. Dus ik hoop maar dat ze ergens in een hoek van m'n hoofd blijven zitten en op een goed moment weer eruit durven te komen.

Want ergens zit ik vol met plannen. Ik wil genoeg. Maar als het erop aankomt, dan wil ik het liefst niets doen. Erg onhandig. Want ik voel me er achteraf ook nog ontevreden over.

Hmm. hoe meer ik erover nadenk, hoe vervelender ik mezelf vind. 'k moet er maar eens mee ophouden. voor nu zeker. Spullen inpakken voor morgen, weekend. DAT moet ik.

weltrusten. ja, jij ook.